به نقل از «عصر ایران»

کشف «اژدهای آبی» ۷۲ میلیون ساله در ژاپن

تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۵۶۸۸۶

دانشمندان ژاپنی بقایای تقریبا کامل یک هیولای دریایی باستانی را کشف کرده‌اند که هم‌اندازه با کوسه سفید بزرگ است. این شکارچی ماقبل تاریخ که بر اقیانوس‌های باستانی حکمرانی می‌کرد، «اژدهای آبی» نامیده شده است. طرح غیرمتعارف بدن این هیولا شبیه هیچ موجود زنده‌ای نیست و آن را از هر خویشاوند منقرض‌شده‌اش متمایز می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش زومیت، فسیل‌های استثنایی هیولای آبی که بر اساس تخمین‌ها ۷۲ میلیون سال قدمت دارند، در رودخانه‌ی آرداگاوا در استان واکایاما در جزیره‌ی هونشو ژاپن کشف شدند. این فسیل‌ها متعلق به گونه‌ای قبلا دیده‌نشده از موساسورها هستند.

موساسورها گروهی از خزندگان آبزی هستند که در دوره‌ی کرتاسه (۱۴۵ میلیون تا ۶۶ میلیون سال پیش) از شکارچیان رأس هرم غذایی بودند. بقایای حیرت‌انگیز این گونه، کامل‌ترین مجموعه‌ی فسیلی است که تاکنون در ژاپن و شمال غربی اقیانوس آرام کشف شده است.

دانشمندان در مقاله‌ای که ۱۱ دسامبر در مجله‌ی Systematic Plaeontology منتشر شد، موساسور جدید را Megapterygius wakayamaensis نامیدند. واژه‌ی Megapterygius به‌معنای «باله بزرگ» است که با الهام از باله‌های عقبی بزرگ و غیررایج این گونه نام‌گذاری شده و نام wakayamaensis برگرفته از منطقه‌ی اکتشاف است.

پژوهشگرها نام مستعار واکایاما سوریو را برای گونه‌ی جدید انتخاب کردند. بر اساس اسطوره‌های ژاپنی، سوریو اژدهایی آبی‌رنگ است.

گونه‌ی واکایاما سوریو دارای یک باله‌ی فوقانی و باله‌های عقبی بزرگ بود که هر دو در میان موساسورها منحصر‌به فرد هستند.

موساسورها از نظر طرح بدنی به یکدیگر شبیه هستند و تنوع اندکی بین گونه‌های مختلف این خانواده دیده می‌شود، اما واکایاما سوریو با تمام گونه‌های کشف‌شده به‌کلی تفاوت دارد و به همین دلیل باعث شگفتی دانشمندان شده است.

تاکویا کونیشی، نویسنده اصلی پژوهش گفت: «تصور می‌کردیم موساسورها را به‌خوبی می‌شناسیم، اما ناگهان با این کشف بی‌سابقه روبه‌رو شدیم.»

واکایاما سوریو هم مانند دیگر موساسورها دارای نیم‌تنه‌ای دلفین‌مانند با چهار باله‌ی مشابه پارو، پوزه‌ی شبیه به تمساح و دمی بلند بود، اما همچنین یک باله‌ی فوقانی مانند کوسه یا دلفین داشت که در هیچ گونه‌ی موساسور دیگری دیده نشده است.

اژدهای آبی به هیچ‌کدام از گونه‌های زنده و منقرض‌شده در طول تاریخ تکامل شبیه نیست

با این‌حال گیج‌کننده‌ترین ویژگی برای دانشمندان، اندازه‌ی باله‌های عقبی موساسور جدید بود که حتی از باله‌های جلویی آن هم بلندتر بود. گونه‌ی جدید نه‌تنها اولین موساسور با چنین بدن عجیبی است، بلکه در میان تمام گونه‌های آبزی منقرض‌شده و زنده نیز بسیار غیرمعمول است.

تقریبا تمام جانوران شناگر دارای باله‌های بزرگی در سمت جلوی بدنشان هستند که به حرکت آن‌ها در آب کمک می‌کند. داشتن باله‌های بزرگ‌تر در انتهای بدن مانند راندن خودرو با هدایت چرخ‌های عقب به‌جای چرخ‌های جلویی است. چنین خصوصیتی چرخیدن سریع را دشوار می‌کند. کونیشی می‌گوید:

از پنگوئن‌ها تا لاک‌پشت‌های دریایی، امروزه هیچ مورد مشابهی با این نوع بدن عجیب نداریم. هیچ‌کدام همزمان دارای چهار باله‌ی بزرگ همراه با باله دمی نیستند.

پژوهشگرها گمان می‌‌کنند واکایاما سوریو به جای استفاده از باله‌های عقب برای دور زدن، زاویه‌ی آن‌ها را به سمت بالا یا پائین تنظیم می‌کرد تا به سرعت در ستون‌های آب بالا و پایین برود و به خوبی شکار خود را پیدا کند. باله‌ی فوقانی نیز با خنثی‌سازی کشش اضافه‌ی باله‌های عقب، دور زدن جانور را آسان‌تر می‌کرد.

واکایاما سوری تقریبا هم‌اندازه با کوسه‌های سفید بزرگ (Carcharodon carcharias) بود که طولشان تقریبا به ۴٫۹ متر می‌رسد. بااین‌حال گونه‌های دیگر موساسور می‌توانستند تا ۱۷ متر رشد کنند که کشیده‌تر از یک اتوبوس مدرسه بود.

موساسورها نزدیک به ۱۰۰ میلیون سال پیش ظهور کردند و حدود ۶۶ میلیون سال پیش همراه با دایناسورهای غیرپرنده بر اثر برخورد سیارک به زمین از بین رفتند.

این مارمولک‌های دریایی ترسناک، در طول ۲۰ میلیون سال آخر ظهورشان روی سیاره، معادل آبی تیرانوسوروس رکس در زنجیره‌ی غذایی بودند. این جایگاه احتمالا تا حدی به‌لطف ناپدیدشدن دیگر شکارچیان دریایی مثل ایکتیوسورها و پیلوسورها به دست آمده بود.

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: اژدهای آبی ژاپن میلیون سال ی بزرگ باله ی گونه ی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۵۶۸۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۹ میلیون خانه خالی در ژاپن! / گاردین: تا یک دهه آینده ۳۰ درصد خانه‌ها در ژاپن خالی خواهند بود

به گزارش شفقنا از گاردین، از آنجایی که کاهش جمعیت همچنان بر جامعه و اقتصاد ژاپن تأثیر می گذارد، تعداد خانه های خالی از ۹ میلیون فراتر رفته است – به اندازه ای که کل جمعیت استرالیا را با سه نفر در هر خانه در خود جای دهد.

ارقام دولتی منتشر شده در روز سه شنبه نشان می دهد که تعداد خانه های خالی موسوم به akiya تا اکتبر 2023 بیش از نیم میلیون از نظرسنجی قبلی در سال 2018 افزایش یافته است.

ریشه این مسئله کاهش جمعیت روستایی است و بسیاری از کسانی که وارث چنین املاکی هستند، نمی توانند یا تمایلی به زندگی در آنها، نوسازی یا حتی تخریب آنها ندارند. اگرچه شهرها مصون نیستند و صدها هزار خانه خالی طولانی مدت در مناطق شهری وجود دارد.

این رقم کل خانه های خالی تقریباً ۱۴ درصد از کل خانه های ژاپن را نشان می دهد، اگرچه تعداد واقعی می تواند بیشتر باشد. موسسه تحقیقاتی نومورا تخمین می زند که نزدیک به ۱۱ میلیون اکیا وجود دارد و می تواند بیش از ۳۰ درصد از خانه ها را ظرف یک دهه تشکیل دهد.

بیش از ۴.۴ میلیون املاک مورد بررسی برای اجاره در دسترس هستند – اما برای مدت طولانی خالی بوده و عمدتاً از مراکز اصلی جمعیت دور هستند. وضعیت بیش از ۳.۸ میلیون نامعلوم است و تنها ۳۳۰۰۰۰ از ۹ میلیون فروخته شده بود.

زمین های خالی در ژاپن مالیات بیشتری نسبت به زمین های دارای ساختمان جذب می کنند، که بر بار مالی تخریب خانه های قدیمی می افزاید و باعث می شود برخی از مردم از به ارث بردن املاک خودداری کنند.

با این حال، علاقه فزاینده ای در بین خارجی ها به این انبوه املاک خالی، به ویژه خانه های کومینکا (سنتی) به عنوان گزینه ای برای اقامت ارزان و غیر معمول، خانه های تعطیلات یا اجاره به گردشگران وجود دارد.

هانا ساکاتا و همسرش تقریباً یک دهه است که خانه‌های خود را از طریق سرمایه‌گذاری میراث جدید خود بازسازی و اجاره می‌کنند، که با یک خانه تعطیلات در شبه‌جزیره ایزو که خالی مانده بود و کاملاً خراب شده بود، شروع شد. آنها یک خانه سنتی کومینکا را در روستایی در کوهستانی ناگانو پس از فروریختن بخشی از آن زیر سنگینی برف پاک نشده در حالی که صاحب سالخورده آن در یک مرکز مراقبت بود، به دست آوردند.

منبع: گاردین

کانال عصر ایران در تلگرام